Of beter gekend de Bilzen run stond op 19 mei in de agenda genoteerd en dit was gisteren. De halve marathon had vroeger zeer grote faam en trok atleten over heel de wereld aan, Kenianen liepen hier snelle tijden en als Belg kon je meedingen voor het podium in een tijd van 1u06. Later werd de keus gemaakt om de halve marathon te veranderen in een 15km. Maar sinds vorig jaar werd de halve marathon terug in het leven geroepen en helaas miste ik deze editie. Dit jaar kwam ik fris uit de marathon en was na Genk loopt dit de tweede wedstrijd waar ik toestemming voor vroeg aan Coach Tim. Als ik niet forceerde en rond de 4 min/km zou lopen was dit geen probleem in de planning.
Bilzen is de stad waar Frank geboren en getogen in is en dus voor mij ook als een tweede thuis is, eventjes twijfelde ik om de 20 km van Brussel te lopen maar die twijfel was snel van de baan. Diegene die al in Bilzen hebben gelopen weten dat het er zeker niet vlak is. De 15 km die ik al enkele keren won kende al enkele pittige hellingen maar Frank waarschuwde mij dat de halve marathon zeker niet vlakker is.
De 10 km en de halve marathon stonden samen aan de start en dit zorgde voor een groot verschil in tempo's, ikzelf vond al snel een comfortabele tempo en zag al snel bekende gezichten langs het parcours die ons met veel plezier aan moedigden. De kattenberg (ongeveer 600m vals plat) was de eerste helling die we op mochten lopen. Ik had vaak over de kattenberg gehoord maar zelf nog niet op gelopen en laat me eerlijk zijn, deze was lichtjes voelbaar maar zeker geen kuitenbijter. Hierna liepen we richten Alden Biesen en met een passage door het Martin's hotel zou deze wedstrijd een leuke extra beleving krijgen. Er liep op dit moment een groepje van 3 mannen voor mij en zij kozen om na deze passage naar links te gaan, ik wist dat dit niet klopte en koos om naar rechts te gaan. Achter mij werd geroepen dat het naar links was en stonden we allemaal voor een flits moment stil. Mijn gedachte klopte en ik leidde de mannen mee naar rechts, richting het kasteel van Alden Biesen. Aan het kasteel stond er ook een leuke helling op het programma maar deze kende ik helemaal van buiten, hierna werden de 10 km en de halve marathon gescheiden en van de 6 mannen in mijn buurt bleven er nog maar 3 over die ook de langste afstand kozen. Een korte regenbui en enkele km's verder kwamen pas de zwaarste stukken. Ik voelde me fris en wist goed wat me te wachten stond, rustig omhoog lopen en lekker naar beneden rollen was de planning. Op km 12 kwam dan ook het zwaarste, Frank (die ook geregeld langs het parcours stond) vertelde me dat de Biestert in Spouwen en de Kerstraat in Rosmeer echt wel pittig gingen zijn en hij had zeker niet gelogen. Eenmaal deze overbrugd ging het gemakkelijker worden en mochten we af en toe genieten van een lichte daling richten finish toe. Nu verraste de laatste km's me nog want ik verwachte enkel nog maar dalen maar er zaten ook nog lichte hellingen in. De finish was in zicht en na een high five aan Lisa liep ik met een super grote smile over de eindstreep als eerste dame in een tijd van 1u 25min.
Een van de eerste vragen die me gesteld werd was: "kan je tevreden zijn met deze tijd?". Awel ja, ik kan dat. Ik heb geluisterd naar wat Coach Tim zei en ik heb van start tot finish genoten van het lopen. De aanmoedigingen, het parcours, het lopen zorgde voor een glimlach op mijn gezicht. De vroegere ikke zou niet geluisterd hebben, toch geprobeerd hebben om kei hard te lopen en kapot zijn gegaan, bloed ernst en totaal niet ontspannen zijn. Allemaal dingen die je als atleet niet ten goede komen omdat je uiteindelijk jezelf de rust en plezier nooit meer gunt. Dus af en toe zal ik ernstig naar mijn doel werken, maar des te meer geniet ik van al die kleine dingen die ik extra mag en kan doen.
